BMJ’de yayınlanan yeni bir çalışma, geleneksel savunma sanatı tai chinin fibromiyalji belirtilerinin genel şiddetini azaltma konusunda aerobik egzersizlerden daha iyi olabileceğini gösteriyor.

52 haftalık tekli randomize çalışmalara göre tai chi fibromiyalji belirtilerinde daha fazla iyileşmenin yanında, Kısa Formlu Sağlık

Anketi’nde bulunan zihinsel bileşenler ve depresyon, anksiyete, öz yeterlilik belirtilerinde de hafifleme sağlıyor.

Boston’daki Tufts Üniversitesi Tıp Okulu’nde görevli olan Chenchen Wang, sahip olduğu zihinsel ve bedensel yaklaşımın fibromiyaljinin multidisipliner yönetiminde terapötik bir seçenek olarak düşünülebileceğini belirtiyor. Aerobik egzersizlere göre tai chi bir o kadar etkili ve bazı vakalarda fibromiyaljinin yönetimi için daha da iyi.

Fibromiyalji, kronik ve yaygın iskelet kas ağrıları, yorgunluk, uyku bozuklukları ve göze çarpan fiziksel ve psikolojik eksiklikler ile karakterize ediliyor. Fibromiyalji 18-65 yaş arası nüfusun %2 ila %4’ünü etkiliyor.

Geleneksel olarak fibromiyalji tedavisinde aerobik egzersizler öneriliyorlar ancak pek çok hasta belirtilerdeki dalgalanmalardan dolayı egzersizi çok zor buluyor. Tai chi ise geleneksel tıpta yüzyıllardır kullanılıyor ve hastalarda ağrıların hafifletilmesi ile fiziksel ve zihinsel sağlığın iyileştirilmesi için bazı çalışmalara göre öneriliyor. Bazıları sonuçların onaylanması için daha büyük ve kapsamlı çalışmaların gerekli olduğunu belirtiyor çünkü optimum faydanın elde edilmesi için gerekli olan süre ve sıklık bilinmiyor.

Bu konuyu daha fazla araştırmak için 52 haftalık tekli karşılaştırmalı verimlilik çalışması yapılmış ve çalışmada 226 fibromiyalji hastası yer almış. Bu hastaların bir kısmı 24 hafta boyunca haftada 2 defa gözlem altında aerobik egzersizler yapmışlar, bir kısmı ise 4 Yang tarzı gözlemlemeli tai chi çalışmasından bir tanesini 24 hafta boyunca haftada bir iki defa uygulamış. Hepsi 52 hafta boyunca takip edilmiş ve programlarına kesinlikle bağlı kalmaları istenmiş.

Katılımcıların ortalama yaşı 52 olmuş, %92’si kadınmış ve etnik kompozisyon karışıkmış. Ortalama vücut kitle endeksi 30 kg/m2 olurken, beden ağrılarının ortalama süresi 9 sene olmuş. Her gözlemlenen oturum bir saat sürmüş ve tüm katılımcıların günlük rutinlerine en az 30 dakika tai chi veya aerobik egzersiz katmaları için önerilerde bulunulmuş. Bu rutine 52 hafta boyunca devam etmeleri istenmiş.

Tai chi grubundakiler uygulamaların %62’sine katılırken, aerobik grubundakilerde bu oran %40 olmuş. Beden ve zihin terapisi grubundakilerin katılımlarının daha fazla ve düzenli olması, tai chinin daha nazik, düşük etkili meditatif akıcı hareketlerinin yan etkileri daha az yaratması olduğu düşünülüyor ve bu da uzun vadede fibromiyalji sahibi olanlar tarafından daha iyi benimsenmesini sağlamış.

Tüm gruplardakilerde FIQR skorları 12, 24 ve 52 haftalık değerlendirmelerde başlangıca göre daha yüksek çıkmış. Tüm 5 gruptaki katılımcılar kas gevşeticiler, antidepresanlar, analjezikler ve antiepileptik ilaçların kullanımında azalmalar göstermişler.

Katılımcıların %81’i 24 haftalık değerlendirmeyi tamamlamış ve bu noktada tai chi gruplarının toplamındaki FIQR skorlarındaki iyileşmeler, aerobik egzersiz grubundakilerden ciddi anlamda daha yüksek olmuş.

Tai chinin süresi de etkili olmuş çünkü 24 haftalık gruptakiler, 12 haftalık gruptakilere göre daha yüksek FIQR skoru elde etmişler ve farklılık istatistiksel olarak önemli miktardaymış. Tai chiye haftada bir defa ve iki defa katılanlar arasında herhangi bir verimlilik farkı veya iyileşme farkı görülmemiş.

24 haftalık ikinci çıktılar da tai chi grubunun daha iyi olduğunu göstermişler ve bu konuda hastane anksiyete ve depresyon ölçeği skorları, kişisel yeterlilik ve baş etme stratejileri skorları göz önüne alınmış.

Çalışma sırasında 154 yan etki rapor edilmiş ve 115 tai chi katılımcısından 17 tanesi, 75 aerobik katılımcısından ise 37 tanesi şikayette bulunmuş. Bunların büyük kısmı tai chi grubunda 8 kişinin küçük iskelet kas problemleriyken, aerobik grupta ise 3 kişi aynı sorunu bildirmiş.

Tai chi 3 öğretmen tarafından öğretilmiş ve klasik Yang tai chi tarzının sağladığı tutarlı çıktılar, onun fibromiyalji tedavisinde standartlaştırılmış bir düzenle uygulanabileceğini gösteriyorlar. Bazı katılımcıların tai chinin herhangi bir sonuç vermesini beklemediklerini söylemişler ancak sonrasında dengede, ağrıda, anksiyetede, hafızada ve güç artışında iyileşmeler görmüşler.

Araştırmacılar fibromiyalji hastaları için en verimli egzersiz formu konusunda tekrar düşünmek gerektiğini belirtiyorlar. Çünkü aerobiğin bu konuda etkileri bilinmesine karşın aerobik yapan hastalar bu programa bağlı kalmakta zorlanmışlar.