Yüzyıllar boyunca, bilim insanları Paskalya Adası’nın devasa taş heykellerinin nasıl taşındığının gizemini çözmeye çalıştılar. Şimdi yeni bir teori var – kayalar. Tonlarca ağırlıkta kayalar;, tekerleklerin, vinçlerin ve hatta büyük hayvanların yararı olmadan, çoğunun oyduğu ocaktan 18 kilometre kadar yol katetti.
Paskalya Adası, dünyadaki en izole edilen adalardan biridir, ancak 1200 yıl önce kıyılarına uzak bir kültürden gemi insanları ile dolu iki katlı bir kano kıyıya inmiştir. Yüzyıllar boyunca adada tek başına gelişen olağanüstü bir toplum böylece ortaya çıkmıştır.
Hâlâ bilinmeyen nedenlerle, volkanik kaya dışında dev heykeller bulundu. “Moai” olarak bilinen bu anıtlar şimdiye kadar keşfedilen en inanılmaz antik kalelerden bazılarıdır. Paskalya Adası’ndaki insanlar kendilerini Rapa Nui olarak nitelendirdiler. Nereden geldiler ve neden ortadan kayboldu? Bilim, Paskalya Adası’nın muamması hakkında çok şey öğrendi ve daha garip teorilerin bir kısmını dinlendirdi ancak sorular ve tartışmalar hala cevapsız.
Hikaye ve Tarih
UFO’lar, Atlantis ve ortadan kaybolan eski ırklar hakkında Wail spekülasyonları daima Paskalya Adası tartışmalarının bir parçası olmuştur. Bilim, Paskalya Adası’nın dev heykellerini yapanların anlayışında büyük adımlar atmış ve bu tuhaf hikayeleri dillendirmiştir.
1. Keşif
Paskalya Adası-Rapa Nui, Güney Pasifik’te küçük bir toprak parçasıdır. Bir dizi masif volkanik patlamadan oluşan bu ada, milyonlarca yıldır deniz kuşları ve yusufçukların yaşadığı yalnızca paskalya adasıydı. Bununla birlikte, dik yamaçları, yorgun Polinezya gemiadamları grubuna bir ışık işareti gibi göze çarpıyordu. Yolculuklarının ne kadar sürdüğünü ya da kendi ülkelerinden ayrılma nedenleri, cevaplamayacağımız, sorulmayacak sorulardır.
Lav tüpleri ve pounding dalgaları yüzlerce deniz mağarası ve esrarengiz bir kıyı şeridi yarattı. Kabaca üçgen biçiminde olan ve yalnızca 64 mil kare olan bir alanı örterek, sıcak bir madde tabakası yeryüzünün derinliklerinden yükseldiğinde, kabuğa doğru yandı ve yüzeyde lav olarak patladı. Bugün, adanın her noktasında volkanik koniler bulunur. En büyük olan Rano Kau, uzaydan kolayca görülebilir. En yüksek Terevaka, deniz seviyesinden 11674 fit yüksektir. Adada 70’den fazla patlama merkezi var ancak adanın 1300 yıl önce kolonize edildiğinden beri hiçbiri bilinmiyor.
Paskalya Adası’nın arkeolojik kazıları, erken dönem (700-850), orta dönem (1050-1680) ve geç dönem (1680 sonrası) olmak üzere üç farklı kültürel fazı ortaya koymaktadır. Erken ve orta dönemler arasında, kanıtlar birçok erken heykelin kasıtlı olarak tahrip edildiğini ve adanın en meşhur olan büyük ve ağır moai olarak yeniden inşa edildiğini gösteriyor. Orta dönemde, ahus’da da mezar odaları bulunmakta ve moai’nin tasvir ettiği görüntülerin ölüm sonrası kutsanan önemli figürleri temsil ettiği düşünülmektedir. En büyük heykel yaklaşık 32 fit boyundaki orta dönem önlemlerine dayanıyordu ve yaklaşık 82 ton ağırlığında (74.500 kilogram) tek bir bloktan oluşuyordu.
Adanın medeniyetinin geç dönemleri, iç savaşlar ve genel yıkım ile karakterize edildi; Daha fazla heykel devrildi ve o dönemden kalma birçok mataa veya obsidien mızrap noktaları tespit edildi.
Günümüzde Paskalya Adası
14 mil uzunluğunda yedi mil genişliğinde izole edilmiş bir üçgen, Paskalya Adası bir dizi volkanik patlamayla oluştu. Tırmanışlı arazisine ek olarak, ada, volkanik kaya dağlarına derinlemesine uzanan koridorlarla birlikte birçok yeraltı mağarasını barındırıyor. Ada’nın en büyük yanardağı Rano Kao olarak bilinir ve en yüksek noktası Deniz seviyesinden 1.969 feet (600 metre) ulaşan Terevaka Dağı’dır. Subtropikal iklimine (güneşli ve kuru) ve ılımlı bir havaya sahiptir.
Paskalya Adası, doğal limana sahip değildir; ancak gemi, batı kıyısında Hanga Roa’yı demirleyebilir; Yaklaşık 3300 nüfusa sahip olan adanın en büyük köyüdür. 1995 yılında UNESCO, Paskalya Adası’nı Dünya Mirası olarak adlandırdı. Artık çoğunlukla Polinezya kökenli olan karışık bir nüfusa ev sahipliği yapıyor. İspanyol genel dildir ve ada büyük ölçüde turizme dayanan bir ekonomi ile ayakta durmaktadır.
