Journal of Parkinson’s Disease’de yayınlanan bir makaleye göre şeker hastası olmayan Parkinson hastalarında normal kan şekeri düzeyine sahip olmalarına rağmen insülin direnci mevcut olabilir.

İnsülin direncinin Parkinson hastalarında genelde tespit edilemediği ancak bulgulara göre bilhassa fazla kilolu olanlarda yaygın olduğu belirtiliyor. Glukoz intoleransı Parkinson hastalığı için potansiyel bir risk faktörü ve insülin direnci de nörodejenerasyonun patolojik bir tetikleyicisi olabilir. Potansiyel olarak geri döndürülebilen bu insülin direnci, insanları tip-2 diyabete yatkın hale getiriyor ve nörodejenerasyon ile bağlantılı ancak Parkinson hastalarındaki direnç eğilimi henüz bilinmiyor.

Diyabet olmadığı belirtilen 154 parkinson hastasının açlık kan şekeri ve insülin düzeyi test edilmiş ve böylece insülin direnci ile diğer metabolik belirteçlere olan direnç arasında, parkinsonun nonmotor belirtileri ve motor belirtileri ile yaşam kalitesi arasında bağlantı kurulmaya çalışılmış. HOMA endeksi kullanarak kaç hastanın insüline tepkisinde azalma olduğu belirlenmiş ve aynı anda ağırlık, boy, hareketlilik ve bilişsel performans gibi diğer değerler de kayıt altına alınmış.

Hastaların %58.4’ünde normal glukoz ve çoğunda normal hemoglobin A1c olmasına karşın teşhis konmamış insülin direnci tespit edilmiş. Toplanan veriler diğer çalışmalardaki obez insanlarda insülin direncinin iki kattan fazla görüldüğü sonucunu onaylamışlar ve buna ek olarak zayıf olan parkinson hastalarının %41’inde de insülin direnci bulunmuş. Araştırmacılar insülin direnci ve bilişsel gerileme arasında bir bağlantı ise bulamamışlar.

Bu çalışmanın etkileri, fazla kilolu olmanın ve obezitenin büyük bir küresel sağlık sorunu olduğunu gösteriyorlar ve insülin direnci vücut ağırlığına bağlı ise bulgular rahatsızlığın tespitinde ve düzeltilmesinde fayda sağlayabilirler. İnsülin direncinin tanımlanması parkinson hastalarının da rahatsızlığının tersine çevrilmesi için tedavi imkanları sunabilir.

Parkison hastalarında diyabet ilaçlarının kullanımına dair çalışmalar devam ediyorlar. Veriler diyabet olmayan parkinson hastalarında insülin direncinin ne kadar yaygın olduğunu gösteriyorlar. Bu yaygın ve diyabetin ve diğer nörodejeneratif bozuklukların çoklu yönlerini barındıran metabolik disfonksiyonun sunduğu zorluklar artık tespit edilebilirler.